20 jaar OLVI – samensmelting of clash?

mevr. Els Verbeeck

20 jaar OLVI, is het dan echt al meer dan 20 jaar geleden dat we het nieuws kregen dat het College en de Presentatie zouden fusioneren? Ik herinner het met nog alsof het gisteren was. ‘Ik’ dat is een jonge leerkracht die toen net een opdracht gekregen had in de Presentatie. ‘Ik’ is een oud-leerling van de Presentatie die het een hele eer vond dat ze nu ook zelf les mocht gaan geven in de school waar ze een hele fijne tijd had beleefd. ‘Ik’ is ook iemand die stage had gedaan in het College, zowel op het secretariaat als in de klas. Jullie lezen het goed, ik had van beide scholen al mogen proeven. Dit zorgde ervoor dat ik het best spannend vond om mee te maken hoe die twee unieke schoolculturen zouden samensmelten tot één nieuwe school. Was het een samensmelting of op sommige vlakken soms ook wel eens een ‘clash’? 

Plannen werden gemaakt, overlegmomenten vonden plaats, nieuwe doelen werden uitgeschreven, kortom: alles werd zorgvuldig voorbereid. Tijdens deze voorbereiding kwamen de twee schoolculturen ook regelmatig naar voren. Elke school was overtuigd van haar aanpak en trots op haar eigenheid, haar gewoonten. Hoe concreter de samenwerking werd, hoe meer dit ook hier en daar aan de oppervlakte kwam.  

Leerkrachten van beide scholen, allebei overtuigd van hun eerdere keuzes en hun manier van werken, gingen samen op zoek naar gelijkenissen en discussieerden over de verschillen. Het overleg gebeurde vanuit een overtuiging dat de eigen aanpak de beste was voor de Boomse leerlingen. Gepassioneerde leerkrachten die elkaar graag zouden overtuigen, het leverde al eens een schouwspel op 😊. (Clash?) Gelukkig waren deze gepassioneerde leerkrachten ook allemaal professionals en werden de nodige afspraken gemaakt, al moest er hier en daar wel wat water bij de wijn worden gedaan. (Samensmelting!) 

Dan hadden we ook nog de leerlingen. Jongeren die bewust hadden gekozen voor een bepaalde school met een bepaalde schoolcultuur. Een aantal onder hen lieten duidelijk merken dat ze de samensmelting niet zagen zitten. Ikzelf, toen ex-leerkracht van de Presentatie, mocht regelmatig ondervinden dat de ‘College-aanpak’ toch anders en beter (?) was. (Clash?) 

Over naar de traditionele uitstappen. Sommige succesnummers werden behouden, andere geschrapt. Zo was er de tweedaagse voor de derdejaars: één dag naar de Burgerzoo in Nederland, één dag fietsen in de Veluwe of omgekeerd. Ik had het ‘voorrecht’ om mee te gaan. Vol goede moed gingen we op pad met een vooral vrouwelijk leerkrachtenteam. Een aantal van de mannen bleken omwille van bepaalde redenen niet te kunnen deelnemen aan de tweedaagse!? (Clash?) Het werd een boeiend avontuur met weinig nachtrust en oververmoeide pubers (en leerkrachten) op dag 2. Het tweede OLVI-jaar zijn we niet meer op tweedaagse gegaan. 😉 Alternatieven werden uitgewerkt, want inzetten op verbinding blijft tot op de dag van vandaag één van onze stokpaardjes. (Samensmelting!) 

Tot slot werden nieuwe campussen ontdekt, leerden nieuwe collega’s elkaar beter kennen en ontstonden er ook fijne samenwerkingen. Ondertussen is het team uitgegroeid tot een sterk OLVI-team dat samenwerkt om het talent in alle takken zoveel mogelijk te laten groeien en bloeien. Dit tonen we ook met trots in ons nieuwe logo. Samensmelting! 

En ‘ik’? Ik ben nog steeds blij en fier dat ik deel mag uitmaken van het OLVI-verhaal.

E.V.