Helden van OLVI

Tijdens de (verlengde) herfstvakantie gingen enkele leerlingen uit de richting verzorging extra werken in de woonzorgcentra. Trots zetten wij twee leerlingen met het hart op de juiste plaats in de spotlight.

Ashley Petry (6de jaar)

Wat trekt je aan in je toekomstige beroep zorgkundige?

Het trekt me aan om te zien hoe dankbaar de zorgvragers zijn, je krijgt zoveel liefde en bewondering van de bewoners waardoor je elke dag op de werkvloer komt met een leuk gevoel dat je de zorgvrager weer kunt helpen.

Wat heeft je doen beslissen om tijdens de vakantie te werken in een WZC?

Ik werk één weekend per maand al in Hoghe Cluyse in Hemiksem. Doordat er veel zieke collega’s waren heb ik tegen de hoofdverpleegkundige gezegd dat ze me mochten inplannen als ze me nodig hadden want je collega’s laat je niet in de steek.

Wat is het mooiste wat je tijdens je vakantiewerk hebt gezien/meegemaakt? Of was het eerder iets ergs?

Het was een heel zware periode bij mij op mijn werk, we hadden een uitbraak van COVID-19, wat het werk wel wat zwaarder maakte. maar het was mooi om te zien hoe hard we elkaar steunden in deze periode! Het was voor niemand gemakkelijk, maar we zijn er goed doorgekomen en onze zorgvragers waren ons dankbaar in deze moeilijke tijd en hebben vaak medelijden gehad met ons omdat het zwaar was. Maar ik zie mijn zorgvragers 1 voor 1 allemaal graag!

Dounia El Katoua (7de jaar)

Wat trekt je aan in je toekomstige beroep zorgkundige?

Dat je hulp belangrijk is. Dat je de mensen werkelijk helpt en ondersteuning biedt. Je helpt de mensen op lichamelijk, praktisch, sociaal en emotioneel gebied. Dat je een belangrijke schakel bent in de maatschappij. Dat is iedereen die werkt maar in de zorgsector werken is één van de belangrijkste taken in onze maatschappij. Als dit wegvalt, heeft dit een impact op heel de maatschappij. Hopelijk zal ik in de toekomst als verpleegkundige kunnen werken zodat ik dan verpleegkundige taken kan uitvoeren en niet enkel “zorgkundige taken”. Mijn hart ligt zeker in de zorgwereld.

Wat heeft je doen beslissen om tijdens de vakantie te werken in een WZC?

Ik heb op mijn stageplek gewerkt. Ze zaten net in een crisismoment. Corona brak uit en er waren maar liefst 25 personen besmet. Twee derde van het personeel was ook besmet waardoor ze met een personeelstekort zaten. De vrijdag voor de vakantie had ik aangeboden om in de herfstvakantie te komen werken zodat ze genoeg hulp zouden hebben. Ze waren zeer blij met dit aanbod omdat ze de hulp echt nodig hadden.

Ik was ook super blij dat ik kon helpen/werken. Eén week stage was weggevallen en zo heb ik dit eigenlijk “ingehaald” als werkende studente. Een gat van 2 weken zou niet leuk zijn geweest.

Ik werk ook vast als studente in het weekend om de 2 weken. Deze job heb ik vorig jaar aangeboden gekregen na mijn eerste stage. Ik ben er al een jaar bezig en werk daar nog steeds met plezier.

Dat je werkt geeft je niet enkel voldoening maar je ontwikkelt ook ervaring in de zorgwereld. Je leert wel elke keer iets bij als studente. Het is natuurlijk ook leuk om een extra centje te kunnen verdienen. Je leert hoe het is om te werken. Dat is trouwens ook de reden dat we studeren. Na ons zevende jaar kan je het werkveld ingaan of natuurlijk gaan verder studeren.

Wat is het mooiste wat je tijdens je vakantiewerk hebt gezien/meegemaakt? Of was het eerder iets ergs?

Ik denk dat elke dag een mooie dag is. Dat je als jong persoon oudere mensen helpt die je hulp echt nodig hebben en zij dit ook appreciëren, maakt me super gelukkig. Dat ze je bedanken, je in hun ogen ziet dat ze blij zijn met je aanwezigheid en hulp. Dat je iemand zijn of haar dag kan opvrolijken door gewoon even 5 minuten te babbelen enz.. Wie wilt hun hartje nu niet vullen met vreugde?

Ik ben ook echt blij dat ik heb gewerkt omdat er in de vakantie helaas 3 residenten zijn heen gegaan. Ik heb die mensen nog kunnen verzorgen, kunnen helpen en heb ook nog gebabbeld en met hen gelachen. Ik ken alle residenten inmiddels en heb ze allemaal even graag en ik zou het erg gevonden hebben als ik ineens na 2 weken terug kwam en hoorde dat die residenten er niet meer waren.

Als je graag mensen helpt op elk vlak is deze job zeker voor jou weggelegd. Laat deze kans niet zitten en ga ervoor! Na al het harde werk word je altijd beloond met een glimlach of een ander gebaar. Meer heb je niet nodig. Zelfs een eenvoudige glimlach doet je al super veel!

C.T.